“Je krijgt kinderen en een week later (zo lijkt het toch) zijn ze weer weg…”
Aan het woord is een 52 jarige moeder die contact met me opnam omdat ze zich zo leeg voelt. Zo leeg als haar leeg nest.
Een partner is er niet meer en daardoor valt de stilte nog meer op. En dat kan ik goed begrijpen.
Het ene moment was je nog bergen vuile sokken; zeur je regelmatig over die rommel op de kamer en het andere moment mis je dit enorm.
Maar wat is dat nu precies: dat lege-nest-syndroom?
Een syndroom is een geheel van symptomen. In dit geval dus alle problemen die ouders ondervinden als de kinderen het ouderlijk huis hebben verlaten. Meestal verwijst het naar een ziekte of een aandoening.
Het lege nest syndroom wordt in de DSM (een handboek voor psychologen waarin alle geestelijke aandoeningen in beschreven worden) gecategoriseerd onder de depressieve stoornissen.
Maar het tijdelijk moeilijk hebben met die stilte, dat leeg huis, wil nog niet zeggen dat je daarom het lege-nest-syndroom hebt.
Aanpassing aan een nieuwe levensfase gaat vaak gepaard met woelige gevoelens en (grote) veranderingen.
Wat kan hierbij helpen?
1. ruimte geven aan je gevoelens. Je hebt je kinderen jarenlang in huis gehad. Voor ze gezorgd, met ze mee geleefd. Het is dus heel normaal dat je verdrietig bent als ze weggaan. Ook dit is een rouwproces. Stop je gevoelens dus niet weg maar geef ze lucht en ruimte. Ook al is dit het enige dat je nu kan doen.
2. praat erover. Je bent niet alleen. Veel leeftijdsgenoten zullen dit herkennen en herkenning relativeert. Bekijk maar eens op YouTube de Nederlandse cabaretière Brigitte Kaandorp met haar lied ‘Ach was ik maar een Portugese…’. :) Ook je partner, collega of een goede vriend(in) die met je meevoelt kunnen ondersteunen.
3. weten dat je rol niet is uitgespeeld. Ook als (jong) volwassene kunnen je kinderen je nodig hebben. En dat gaat van praktische raad en hulp tot levenslessen. De veilige grenzen van het ouderlijk gezin zijn er niet meer en dan blijken sommige zaken een echte uitdaging. Je speelt hierin weliswaar een kleinere rol maar niet zonder betekenis. ( Tip: bewaak wel de grens tussen betrokken en bemoeizuchtig...)
4. Wees trots op jezelf! Je hebt je kinderen gebracht tot deze fase in hun leven. Je houdt ze niet te lang vast – nee je geeft ze sterke vleugels om uit te vliegen. Bij liefde hoort ook vrijheid.
5. geef jullie relatie een nieuwe vorm. Hoe vaak wil je contact? Wat bespreek je wel of niet? Boeiend om dit samen te bekijken.
6. neem de tijd om een nieuw ritme te vinden. Het weekend is niet meer voor de was.
7. Als je een partner hebt is het tijd voor een nieuw seizoen in jullie relatie. Ontdek samen nieuwe plaatsen, nieuwe gewoonten.
Soms triggert een verlies een oude wonde. Zorg dan goed voor jezelf en -indien nodig- vraag professionele hulp.
Reactie schrijven