Acceptatie

Stel dat je een half uurtje mocht praten met ‘het leven’.

Fantaseer even dat je tegenover haar zit (naar mijn gevoel is het een vrouw). Jullie bevinden je ergens in een prachtige natuursetting: ruisende bomen, een zacht klinkende waterval, blauwe lucht en heerlijk ruikende bloemen.

Je kijkt haar aan en zegt:

 

‘Leven, waarom heb je mij het leven gegeven dat ik lijd? Ik heb zoveel verdriet na mijn verlies. Het is moeilijk om nog iets zinvols te ontdekken voor mij. Waar ga ik naartoe? Hoe lang gaat dit nog duren? En waarom heeft mijn buurvrouw zo’n licht leven? Zij heeft bijna geen zorgen en ik hoor haar zelfs af en toe zingen in huis. Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik nog zorgeloos en vrolijk ben geweest. Waarom Leven: heb ik je iets misdaan?’

 

Ze zal je aankijken met ogen vol wijsheid en liefde. En ze zal antwoorden:

 

‘Lieve mens. Ik ben het leven en niet meer en minder dan dat. Ik ga nergens naartoe. Ik heb geen doel. Ik moet nergens zijn. Ik ben als een melodie: enkel te bespelen. Je herkent het deuntje of je zet het geluid af. Maar ook dan weet je dat er de muziek is. Ik heb geen begin en geen einde. Ik dans omdat ik kan dansen en wil dansen.

Ik leer niets omdat ik niets hoef te leren. Alles wat er is, is in mij. Begrippen als ‘rechtvaardigheid’ , ‘succes’ en ‘waarom’ zijn me vreemd. Als leven hoef ik enkel te leven. Ik wacht niet op iets beters omdat ik geen wachten ken. Ik leef nu – altijd.

Maar lieve mens; ik zie je graag. Ik zie jullie allemaal graag. De kleine en de grote mensen; de zingende en de huilende. Allemaal. Jullie hoeven nergens naartoe van mij; ik ben er altijd voor jullie. Wat je ook doet of denkt. Mijn grootste vreugde is er zijn voor iedereen – zonder vooroordelen, zonder constructen, enkel leven…

Wie dat ziet, wie mij ziet zoals ik ben, kent het leven… ‘

 

Hoe zou het voor jou zijn om haar dat te horen zeggen?

Dat leven dat op en af gaat, altijd in beweging en zelden 100% zoals wij het willen.

Acceptatie is één van de krachtigste dingen die je kan doen in je leven.

Ook als je het niet kan veranderen. Ook als anderen je iets aandoen. Ook als je een groot verlies hebt.

Naast verandering, maakt “leren accepteren” een deel van mijn begeleiding uit.

Want je kan dit leren, ook als het moeilijk is.

Leef het leven…