Na een verlieservaring, kan het voelen of je jezelf helemaal kwijt bent. Diegene die je was voor je verlies lijkt precies ver weg.
Dat klopt ook.
Onze identiteit moet een beetje opnieuw gevormd worden. Identiteit heeft namelijk ook te maken met gelijkheid: je was iemand in verbinding met diegene die je nu verloren hebt.
En dat is bij een rouwproces absoluut niet simpel.
Als rouwtherapeut kijk ik dan ook eerst naar hoe het met je gaat. Niet als ‘hoe gaat het met je?’ in een algemene, meer als begroeting bedoelde vraag. Maar echt in kaart brengen van hoe goed je voor jezelf zorgt.
Eet je regelmatig? Is dat een beetje gezond voedsel? Doe je nog aan beweging? Hoe is het met je slaap? Zijn er steunende mensen in je onmiddellijke omgeving? Enz.
Meestal blijkt hier nogal het een en ander aan te schorren. En heel onlogisch is het niet.
Wie heeft er in zo’n periode tijd en energie om aan zichzelf te denken? Het komt vaker voor dat iemand zichzelf tijdens het rouwproces verwaarloost.
Maar een diepe verlieservaring kost tonnen energie en is behoorlijk stressvol. Het vraagt veel van je lichaam en je geest. Daarom is die zelfzorg dus zo belangrijk.
Kijk dus eens naar hoe je dat in jouw leven kan inbrengen. Iedereen zijn situatie is namelijk anders.
Om hieraan te beginnen wat makkelijker te maken, geef ik je enkele kapstokken om je op weg te helpen.
Kapstok 1: wat heb ik nodig?
Bedenk wat voor jou het meest in het oog springt. Het slaaptekort? Voldoende en gezond eten? Iemand die écht naar je luistert? Beweging? Voel maar wat voor jou nu essentieel is om aan zelfzorg te doen. Begin daar dan mee. Onthoud dat het in kleine dingen zit. Het hoeft niet veel of spectaculair te zijn.
Kapstok 2: structuur
Meestal weten en voelen we wel wat we nodig hebben. Op dagen dat het iets beter gaat, koken we al eens een potje. Of er komt iemand op bezoek die ervoor zorgt dat we ons die dag wat minder ellendig voelen.
Da’s natuurlijk prima maar zonder structuur, hangt dit wel erg van toevalligheden af. Dus plan je momenten waarop je gaat eten. Zorg dat je soep in huis hebt (daar zitten al veel voedingsmiddelen in). Prik een dag in de week met een wandelmaatje en wijk daar niet vanaf. Maak een dagelijks ritueel voor het slapen gaan; ook als je denkt niet te kunnen slapen.
Kapstok 3: de natuur
Hoe individueel onze behoeften ook zijn en hoe divers de manieren waarop we geholpen worden. Er is één ding dat voor iedereen helend is en dat is de natuur. Het is niet in woorden te verklaren maar wel aan het lijf te ervaren. Zorg dat je buiten komt. Liefst minimaal één keer per dag. Wil je alleen zijn met je gedachten? Zoek een rustige plaats op midden in de natuur. Liever niet alleen? Er is vast wel iemand die met je mee wilt wandelen.
Kapstok 4 : laat je helpen.
Dat is een moeilijke – dat weet ik. We weten soms zelf niet goed wat we willen. Of we willen alleen zijn. Maar op momenten dat je er nood aan hebt: vraag hulp. Mensen willen iemand in rouw best ondersteunen. En hulp vragen is een kracht, geen zwakte!
Kapstok 5: wees lief voor jezelf
‘Het hoeft allemaal niet meer voor mij’. Ik hoor het vaak en ik begrijp het ook. Toch ben jij meer dan de moeite waard. Tijd maken voor jezelf is nodig. Je hoeft je hier niet schuldig over te voelen. Integendeel…
Kapstok 6: begin altijd opnieuw
Je hebt je dan toch maar iets écht voorgenomen. Maar dan komen er dagen dat je weer overspoeld wordt door het verdriet. Je laat het wat hangen en denkt: ‘Dit komt nooit nog goed’. Begin gewoon de dag erna opnieuw met je plan; je structuur. Je kan zo vaak als nodig is, herbeginnen.
Ik wens je veel zelfzorg toe…
Reactie schrijven